بعد از...چند روز شده؟ بیشتر از یه ماهه...

بعد از بیشتر از یه ماه قرنطینه، انگار دیگه کم کم باهاش به صلح رسیدم!

دیگه برام مهم نیست بیرون نرم...کافه ها و رستورانا هم که بسته ان اصلا...

واسه هر کی هم دلم تنگ شه، یه تماس تصویری و خوبی چه خبر و تامام...

البته که دلم پیتزا و چیز برگر و اوووف علی الخصوص ازون ساندویچای کثیف ال ای میخواد!

ولی خب بدونِ اونا هم سر میشه...

یه نظمی دادم به روزام که خودمم در عجبم...

این هفته ی آخر هر روز صبح پیاده روی و دوی صبحانه داشتم...

با رعایت نکات بهداشتی و الکل و فاصله گذاری اجتماعی و این الم شنگه ها!

با این توخونه موندن ها وزن که کم نمیکنم، حداقل اینجوری اضافه هم نمیکنم!

خلاصه بعدشم قهوه و نون پنیرمو میخورم میرم سر درسای کلاس زبان آنلاین!

آخر شبا هم با خانواده میشینیم پای فیلم های هالیوودی....

خلاصه که از نظر من این دوران پسندیده شده...

ولی میدونین؟ مطمئنم تو همین روزایی که من باهاش به صلح رسیدم، تموم میشه قرنطینه و باز منم و بی برنامگی و دویدن دنبال کارهام و نداشتنِ وقت واسه فیلمام:(